غیاث‌الدین، که به عنوان یک شخصیت تاریخی مهم در تاریخ ایران شناخته می‌شود، در قرن سیزدهم میلادی زندگی می‌کرد. او به عنوان یک حکمران و فرمانروای محلی در خراسان شناخته می‌شود و نقش مهمی در تحولات سیاسی و اجتماعی آن زمان ایفا کرد. غیاث‌الدین همچنین به خاطر حمایت از علم و فرهنگ مشهور است. او به دانشگاه‌ها و کتابخانه‌ها توجه ویژه‌ای داشت و به ترویج ادبیات و علم در جامعه خود کمک کرد. این اقدامات او تأثیر زیادی بر پیشرفت فرهنگ ایرانی داشت.