کشت دیم به معنای زراعت بدون آبیاری مصنوعی است. در این روش، کشاورزان از بارش طبیعی باران برای تأمین آب گیاهان استفاده می‌کنند. این نوع کشت معمولاً در مناطق خشک و نیمه‌خشک انجام می‌شود و به دلیل صرفه‌جویی در مصرف آب، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در کشت دیم، انتخاب گیاهان مقاوم به خشکی مانند گندم و جو بسیار مهم است. این گیاهان می‌توانند در شرایط کم‌آبی رشد کنند و محصولاتی با کیفیت تولید کنند. کشت دیم به حفظ منابع آب و کاهش هزینه‌های کشاورزی کمک می‌کند.