پینینی یک زبان‌شناس و گرامر نویس هندی است که در قرن ۵ قبل از میلاد زندگی می‌کرد. او به خاطر نوشتن آشتادیاهی، یک متن مهم در زبان سانسکریت، شناخته می‌شود. این اثر شامل قوانین و دستور زبان برای ساخت و تحلیل کلمات در سانسکریت است. پینینی به عنوان یکی از بنیان‌گذاران زبان‌شناسی مدرن شناخته می‌شود. او روش‌های دقیق و سیستماتیک را برای بررسی زبان معرفی کرد که تأثیر زیادی بر روی زبان‌شناسی و گرامر در فرهنگ‌های مختلف گذاشت. آثار او هنوز هم در مطالعات زبان‌شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرند.