نقطه اوج به معنای بالاترین یا مهم‌ترین نقطه در یک داستان، رویداد یا تجربه است. این نقطه معمولاً زمانی رخ می‌دهد که تنش یا درگیری به اوج خود می‌رسد و تغییرات عمده‌ای در داستان یا وضعیت ایجاد می‌شود. در ادبیات، نقطه اوج می‌تواند به تحولی در شخصیت‌ها یا داستان منجر شود. در سینما و تئاتر، نقطه اوج معمولاً در میانه یا انتهای داستان قرار دارد و تأثیر زیادی بر احساسات تماشاگران دارد. این مفهوم در روانشناسی و نظریه‌های داستان‌نویسی نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد و به درک بهتر ساختار داستان کمک می‌کند.