شرطی‌سازی کلاسیک یک نوع یادگیری است که در آن یک محرک خنثی با یک محرک معنی‌دار ترکیب می‌شود تا یک پاسخ خاص ایجاد کند. این مفهوم ابتدا توسط ایوان پاولف در آزمایش‌هایش با سگ‌ها معرفی شد. در این آزمایش، صدای زنگ به غذای سگ‌ها مرتبط شد و در نتیجه، سگ‌ها به محض شنیدن زنگ، شروع به ترشح بزاق کردند. این نوع یادگیری به ما کمک می‌کند تا بفهمیم چگونه رفتارها و واکنش‌ها می‌توانند از طریق ارتباطات بین محرک‌ها شکل بگیرند. شرطی‌سازی کلاسیک در زمینه‌های مختلفی مانند روانشناسی، آموزش و درمان کاربرد دارد و می‌تواند در تغییر رفتارهای ناخواسته یا تقویت رفتارهای مثبت مؤثر باشد.