شرطی‌سازی یک فرآیند یادگیری است که در آن یک موجود زنده به یک محرک خاص پاسخ می‌دهد. این نوع یادگیری معمولاً به دو دسته تقسیم می‌شود: شرطی‌سازی کلاسیک و شرطی‌سازی عملی. در شرطی‌سازی کلاسیک، یک محرک بی‌طرف با یک محرک معنی‌دار ترکیب می‌شود تا یک پاسخ شرطی ایجاد کند. در شرطی‌سازی عملی، رفتارها با استفاده از پاداش یا تنبیه تقویت می‌شوند. به این ترتیب، موجود زنده یاد می‌گیرد که چگونه رفتارهای خاصی را انجام دهد یا از آن‌ها اجتناب کند. این فرآیندها در روانشناسی و آموزش کاربردهای زیادی دارند.