شاه عباس اول، معروف به شاه عباس بزرگ، یکی از مهم‌ترین پادشاهان سلسله‌ی صفویان در ایران بود. او از سال 1588 تا 1629 میلادی حکومت کرد و به خاطر اصلاحات سیاسی و اقتصادی‌اش شناخته می‌شود. شاه عباس با تقویت ارتش و ایجاد روابط تجاری با کشورهای اروپایی، قدرت ایران را افزایش داد. او همچنین پایتخت را از قزوین به اصفهان منتقل کرد و این شهر را به یک مرکز فرهنگی و هنری تبدیل نمود. در دوران او، هنر و معماری ایرانی شکوفا شد و بناهای تاریخی مهمی مانند مسجد شیخ لطف‌الله و کاخ چهلستون ساخته شدند.