سفاردی‌ها به گروهی از یهودیان اطلاق می‌شود که ریشه‌هایشان به شبه‌جزیره ایبری، شامل اسپانیا و پرتغال، برمی‌گردد. این گروه در قرن 15 میلادی به دلیل آزار و اذیت‌های مذهبی از این مناطق اخراج شدند و به کشورهای مختلفی مانند ترکیه، مراکش و فرانسه مهاجرت کردند. زبان اصلی سفاردی‌ها لاژو است که ترکیبی از اسپانیایی و عبری است. فرهنگ و سنت‌های آن‌ها تحت تأثیر تاریخ و مکان‌های جدیدی که در آن‌ها ساکن شدند، شکل گرفته است. سفاردی‌ها به حفظ آداب و رسوم خود ادامه داده و در جوامع مختلف به فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی پرداخته‌اند.