آکدی یک زبان باستانی است که در منطقه‌ی بین‌النهرین صحبت می‌شد. این زبان به عنوان یکی از زبان‌های سامی شناخته می‌شود و در دوران امپراتوری آکدی، که در حدود ۲۳۵۰ تا ۲۱۰۰ قبل از میلاد وجود داشت، به اوج خود رسید. آکدی به دو لهجه‌ی اصلی تقسیم می‌شود: آکدی باستانی و آکدی نوین. این زبان به طور عمده در متون ادبی، دینی و اداری استفاده می‌شد و تأثیر زیادی بر زبان‌های بعدی مانند بابلی و آشوری گذاشت.