نظامی گنجوی، شاعر و داستان‌نویس بزرگ ایرانی قرن دوازدهم میلادی است. او به خاطر آثارش در ادبیات فارسی شناخته می‌شود و به ویژه به خاطر چهار گنجینه‌ی شعری‌اش، که شامل خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، هفت پیکر و اسکندرنامه می‌باشد، مشهور است. نظامی گنجوی به خاطر استفاده از زبان زیبا و روایت‌های عمیق انسانی در شعرهایش، تأثیر زیادی بر ادبیات فارسی و شاعران بعدی گذاشته است. او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شاعران عاشقانه‌سرای تاریخ ایران شناخته می‌شود و آثارش هنوز هم در فرهنگ و ادبیات معاصر ایران مورد توجه قرار دارد.