نسبیت عمومی، نظریه‌ای است که توسط آلبرت انیشتین در سال 1915 ارائه شد. این نظریه توضیح می‌دهد که چگونه گرانش به عنوان انحراف در فضا-زمان عمل می‌کند. بر اساس این نظریه، اجسام بزرگ مانند سیارات و ستاره‌ها می‌توانند با ایجاد انحنا در فضا-زمان، مسیر حرکت اجسام دیگر را تغییر دهند. نسبیت عمومی به ما کمک می‌کند تا پدیده‌هایی مانند سیاه‌چاله‌ها و موج‌های گرانشی را درک کنیم. این نظریه همچنین تأثیرات گرانشی بر زمان را توضیح می‌دهد، به طوری که زمان در نزدیکی اجسام با جرم زیاد کندتر می‌گذرد.