سیاه‌چاله‌ها نواحی در فضا هستند که جاذبه آن‌ها به قدری قوی است که حتی نور نمی‌تواند از آن‌ها فرار کند. این پدیده‌ها معمولاً از ستاره‌های بزرگ که در پایان عمر خود به انفجار می‌رسند، شکل می‌گیرند. سیاه‌چاله‌ها به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای و سیاه‌چاله‌های ابرمسیحی. سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای معمولاً چند برابر جرم خورشید دارند، در حالی که سیاه‌چاله‌های ابرمسیحی می‌توانند میلیون‌ها یا حتی میلیاردها برابر جرم خورشید باشند و در مرکز کهکشان‌ها مانند کهکشان راه شیری قرار دارند.