نسبیت خاص، نظریه‌ای است که توسط آلبرت انیشتین در سال 1905 ارائه شد. این نظریه به بررسی رفتار اشیاء در حال حرکت با سرعت‌های نزدیک به سرعت نور می‌پردازد و نشان می‌دهد که زمان و فضا نسبی هستند و تحت تأثیر سرعت حرکت قرار می‌گیرند. بر اساس نسبیت خاص، زمان برای اشیاء در حال حرکت کندتر از زمان برای اشیاء ساکن می‌گذرد. همچنین، این نظریه بیان می‌کند که هیچ جسمی نمی‌تواند به سرعت نور برسد و انرژی و جرم با یکدیگر مرتبط هستند. این ارتباط در معادله معروف E=mc² بیان شده است.