موج نو، یا نوگرایی، یک جنبش فرهنگی و هنری در ایران است که در دهه 1960 و 1970 میلادی شکل گرفت. این جنبش به دنبال نوآوری و تغییر در ادبیات، سینما و هنرهای تجسمی بود و به نقد اجتماعی و سیاسی می‌پرداخت. این جنبش به ویژه در ادبیات با نویسندگانی مانند سیمین دانشور و صادق هدایت شناخته می‌شود. موج نو به دنبال ایجاد آثار خلاقانه و متفاوت بود که به مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه توجه می‌کردند و به نوعی بازتاب‌دهنده تحولات زمان خود بودند.