مقیاس ریشتر یک مقیاس عددی است که برای اندازه‌گیری شدت زلزله‌ها استفاده می‌شود. این مقیاس توسط چارلز ریشتر در سال 1935 توسعه یافت و به کمک آن می‌توان انرژی آزاد شده در هنگام زلزله را اندازه‌گیری کرد. مقیاس ریشتر به صورت لگاریتمی عمل می‌کند، به این معنی که هر واحد افزایش در مقیاس نشان‌دهنده افزایش ده برابری در شدت زلزله است. مقیاس ریشتر معمولاً از 0 تا 10 اندازه‌گیری می‌شود، هرچند زلزله‌های با شدت بالاتر نیز ممکن است وجود داشته باشند. زلزله‌های با مقیاس 2.0 تا 3.9 معمولاً خفیف هستند، در حالی که زلزله‌های با مقیاس 7.0 و بالاتر می‌توانند ویرانگر باشند. این مقی