فلوئوروسینس یک پدیده نوری است که در آن مواد خاصی پس از جذب نور، نور را در طول موج‌های بلندتر منتشر می‌کنند. این فرآیند معمولاً در مواد شیمیایی مانند فلوئور و کلاژن مشاهده می‌شود. فلوئوروسینس به طور گسترده در علوم زیستی و پزشکی برای شناسایی و تصویربرداری از سلول‌ها و بافت‌ها استفاده می‌شود. این پدیده به دلیل خاصیت الکترون‌ها در مواد فلوئوروسنت رخ می‌دهد. وقتی الکترون‌ها انرژی نور را جذب می‌کنند، به حالت برانگیخته می‌روند و سپس با بازگشت به حالت پایه، نور را منتشر می‌کنند. فلوئوروسینس در تکنیک‌های آزمایشگاهی مانند فلوئوروسکوپی و فلوئورومتری کاربرد دارد.