صوفی‌گرایی یا صوفی‌زم یک مکتب فکری و عملی در اسلام است که بر تجربه‌های شخصی و ارتباط مستقیم با خدا تأکید دارد. صوفیان به دنبال درک عمیق‌تری از معنای زندگی و حقیقت وجود هستند و از طریق مراقبه، دعا و رقص‌های معنوی به این هدف می‌رسند. این مکتب به ترویج عشق، محبت و همدلی میان انسان‌ها می‌پردازد و به دنبال ایجاد یک جامعه‌ی متعالی و روحانی است. شعرای معروفی مانند مولانا و حافظ نیز تحت تأثیر این تفکر قرار داشته و آثارشان به ترویج مفاهیم صوفیانه کمک کرده است.