سینما نوو یک جنبش سینمایی است که در دهه ۱۹۶۰ در برزیل شکل گرفت. این جنبش به دنبال ایجاد تغییرات در روایت‌های سینمایی و استفاده از تکنیک‌های نوین بود. سینما نوو به مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه برزیل توجه ویژه‌ای داشت و فیلم‌های آن معمولاً به نقد نابرابری‌ها و مشکلات اجتماعی می‌پرداخت. فیلم‌سازان این جنبش، مانند گابریل ماسکات و فردریکو گارسی، از سبک‌های مستند و روایتی غیرخطی استفاده کردند. سینما نوو تأثیر زیادی بر سینمای جهانی گذاشت و الهام‌بخش بسیاری از کارگردانان در سراسر دنیا شد. این جنبش به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ سینما شناخته می‌شود.