رواقیون، یا رواقی‌گری، یک مکتب فلسفی باستانی است که در یونان باستان شکل گرفت. این مکتب به تأسیس زنو در قرن سوم پیش از میلاد برمی‌گردد و بر اهمیت عقل، فضیلت و زندگی مطابق با طبیعت تأکید دارد. رواقیون معتقد بودند که انسان‌ها باید بر احساسات خود تسلط داشته باشند و به جای واکنش‌های احساسی، با منطق و خرد زندگی کنند. این فلسفه به ویژه در دوران روم باستان گسترش یافت و تأثیر زیادی بر فلاسفه و نویسندگان بعدی داشت. رواقیون به دنبال آرامش درونی و پذیرش سرنوشت بودند و بر این باور بودند که انسان‌ها نمی‌توانند بر همه چیز کنترل داشته باشند، اما می‌توانند بر واکنش‌های خود