جوامع اولیه به گروه‌های انسانی اطلاق می‌شود که در دوران‌های باستانی و پیش از شکل‌گیری تمدن‌های بزرگ زندگی می‌کردند. این جوامع معمولاً به صورت کوچ‌نشینی یا کشاورزی ابتدایی سازمان‌دهی می‌شدند و به منابع طبیعی مانند آب و غذا وابسته بودند. این جوامع شامل قبیله‌ها و خانواده‌های گسترده بودند که به همکاری و تقسیم کار برای بقا نیاز داشتند. زندگی اجتماعی آن‌ها بر اساس آداب و رسوم و مذهب ساده شکل می‌گرفت و ارتباطات انسانی در آن‌ها بسیار مهم بود.