تئاتر کلاسیک به دوره‌ای از تئاتر اشاره دارد که در یونان باستان و روم شکل گرفت. این نوع تئاتر معمولاً شامل نمایشنامه‌های جدی و تراژیک است که به بررسی موضوعات انسانی و اخلاقی می‌پردازد. نویسندگانی مانند اوریپیدس و سوفوکلس از مشهورترین نمایشنامه‌نویسان این دوره هستند. در تئاتر کلاسیک، ساختار نمایشنامه‌ها معمولاً شامل پنج بخش اصلی است: مقدمه، افزایش تنش، اوج، کاهش تنش و نتیجه‌گیری. این نوع تئاتر به شدت تحت تأثیر فلسفه و مذهب زمان خود بود و به عنوان ابزاری برای آموزش و تفکر اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گرفت.