بافت اپیتلیوم
بافت اپیتلیوم، نوعی بافت است که سطح خارجی اندامها و حفرههای داخلی بدن را پوشش میدهد. این بافت به عنوان یک مانع محافظتی عمل کرده و در جذب مواد، ترشح و حس کردن نقش دارد. بافت اپیتلیوم میتواند به انواع مختلفی تقسیم شود، از جمله اپیتلیوم سنگفرشی، اپیتلیوم مکعبی و اپیتلیوم ستونی.
این بافت به دلیل ویژگیهای خاص خود، مانند قابلیت ترمیم سریع و عدم وجود عروق خونی، اهمیت زیادی در پزشکی و زیستشناسی دارد. بافت اپیتلیوم همچنین در غدد و پوست وجود دارد و به تنظیم دما و حفاظت از بدن کمک میکند.