بادگیر، که به انگلیسی "windcatcher" نامیده می‌شود، یک سازه سنتی در معماری ایرانی است. این ساختار به منظور تهویه طبیعی و خنک کردن فضاها در مناطق گرم و خشک طراحی شده است. بادگیرها معمولاً در بالای ساختمان‌ها قرار دارند و با استفاده از جریان باد، هوای خنک را به داخل هدایت می‌کنند. این سازه‌ها معمولاً از مصالح محلی مانند خشت و گچ ساخته می‌شوند و به شکل‌های مختلفی طراحی می‌شوند. بادگیرها نه تنها به بهبود کیفیت زندگی در مناطق گرم کمک می‌کنند، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و معماری ایران به شمار می‌روند.