انقلاب علمی به دوره‌ای اشاره دارد که در آن تحولات عمده‌ای در علم و دانش به وقوع پیوست. این دوره معمولاً به قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی نسبت داده می‌شود و شامل پیشرفت‌های مهمی در زمینه‌های نجوم، فیزیک، و زیست‌شناسی است. دانشمندانی مانند گالیله و نیوتن در این دوران به کشفیات جدیدی دست یافتند که پایه‌گذار علم مدرن شدند. این انقلاب به تغییرات اساسی در روش‌های تحقیق و تفکر علمی منجر شد. به جای تکیه بر فلسفه و مذهب، دانشمندان شروع به استفاده از مشاهده و آزمایش کردند. این تغییر رویکرد به توسعه روش علمی کمک کرد و به تدریج به پیشرفت‌های تکنولوژیکی و صنعتی در قرن