امپراتوری فرانسه به دوره‌ای از تاریخ فرانسه اشاره دارد که در آن این کشور به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی شناخته می‌شد. این امپراتوری به ویژه در قرن نوزدهم تحت رهبری ناپلئون بناپارت گسترش یافت و شامل سرزمین‌های وسیعی در اروپا و مستعمرات در آفریقا و آسیا بود. امپراتوری فرانسه در سال ۱۸۱۵ پس از شکست ناپلئون در نبرد واترلو به پایان رسید. این دوره تأثیرات عمیقی بر تاریخ اروپا و جهان گذاشت و به شکل‌گیری مرزهای جدید و تغییرات سیاسی در بسیاری از کشورها منجر شد.