اختلالات خودایمنی
اختلالات خودایمنی به شرایطی اطلاق میشود که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافتهای سالم خود حمله میکند. این اختلالات میتوانند بر روی هر قسمت از بدن تأثیر بگذارند و منجر به التهاب و آسیب بافتی شوند. برخی از نمونههای رایج این اختلالات شامل لوپوس، آرتریت روماتوئید و دیابت نوع 1 هستند.
علت دقیق اختلالات خودایمنی هنوز بهطور کامل مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی، محیطی و عفونتها میتوانند نقش داشته باشند. درمان این اختلالات معمولاً شامل داروهایی است که سیستم ایمنی را سرکوب میکنند یا علائم را مدیریت میکنند. هدف از درمان، کاهش التهاب و بهبود کیفیت زندگی بیماران است.