Η "φαλαγγας" ήταν μια στρατιωτική τακτική που χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες, κυρίως από τους Σπαρτιάτες και τους Μακεδόνες. Αποτελούνταν από μια πυκνή γραμμή πεζών στρατιωτών, οι οποίοι ήταν οπλισμένοι με δόρατα και ασπίδες. Αυτή η διάταξη επέτρεπε στους στρατιώτες να συνεργάζονται αποτελεσματικά και να δημιουργούν μια ισχυρή αμυντική και επιθετική γραμμή. Η φαλαγγας ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική σε μάχες, καθώς οι στρατιώτες μπορούσαν να στηρίζονται ο ένας στον άλλο. Η πιο γνωστή εφαρμογή της φαλαγγας ήταν από τον Φίλιππο Β' και τον {Αλέξανδρο τον Μέ