Η θεωρία της σχετικότητας είναι μια θεμελιώδης θεωρία της φυσικής που αναπτύχθηκε από τον Αλβέρτο Αϊνστάιν στις αρχές του 20ού αιώνα. Αποτελείται από δύο μέρη: τη ειδική θεωρία της σχετικότητας, που ασχολείται με την κίνηση αντικειμένων σε σταθερές ταχύτητες, και τη γενική θεωρία της σχετικότητας, που περιγράφει τη βαρύτητα ως καμπύλωση του χώρου και του χρόνου. Η ειδική θεωρία της σχετικότητας εισάγει την έννοια ότι ο χρόνος και ο χώρος δεν είναι απόλυτοι, αλλά σχετικοί και εξαρτώνται από την ταχύτητα του παρατηρητή. Η γενική θεωρία της σχετικότητας επεκτείνει αυτές τις ιδέες, εξηγώντας π