کد منبع به مجموعه‌ای از دستورات و نشانه‌ها اشاره دارد که برای ایجاد نرم‌افزار یا برنامه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود. این کد به زبان‌های برنامه‌نویسی مانند پایتون، جاوا یا C++ نوشته می‌شود و به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که عملکرد برنامه را کنترل کنند و آن را بهبود بخشند. کد منبع معمولاً در سیستم‌های مدیریت نسخه مانند گیت ذخیره می‌شود تا تغییرات در طول زمان پیگیری شود. دسترسی به کد منبع به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا با همکاری یکدیگر، نرم‌افزار را به‌روز کرده و اشکالات را برطرف کنند.