پاپیروس یک ماده نوشتاری است که در دوران باستان از ساقه‌های گیاه پاپیروس تهیه می‌شد. این گیاه عمدتاً در نواحی باتلاقی مصر رشد می‌کرد و از آن برای تولید کاغذی سبک و قابل حمل استفاده می‌شد. پاپیروس به عنوان یکی از اولین مواد نوشتاری در تاریخ شناخته می‌شود و به نویسندگان و هنرمندان این امکان را می‌داد که اطلاعات و آثار خود را ثبت کنند. استفاده از پاپیروس در تمدن‌های باستانی مانند مصر باستان و یونان رواج داشت. این ماده به دلیل قابلیت نگهداری و انتقال آسان، به سرعت در میان فرهنگ‌های مختلف گسترش یافت. امروزه، پاپیروس به عنوان یک نماد از تاریخ نوشتار و فرهنگ باستانی شناخته می‌شود.