هکای یک نوع داستان کوتاه است که معمولاً در ادبیات فارسی به کار می‌رود. این داستان‌ها به طور معمول دارای پیام‌های اخلاقی یا اجتماعی هستند و به صورت ساده و قابل فهم نوشته می‌شوند. هکای‌ها می‌توانند شامل شخصیت‌های مختلف و موقعیت‌های جالب باشند که خواننده را به تفکر وادار می‌کنند. این نوع ادبیات به ویژه در آثار عطار و مولوی دیده می‌شود و به عنوان ابزاری برای انتقال آموزه‌های زندگی و فرهنگ ایرانی شناخته می‌شود. هکای‌ها معمولاً به صورت شفاهی نیز نقل می‌شوند و در میان مردم محبوبیت دارند.