نایلون یک نوع پلیمر مصنوعی است که در سال 1935 توسط والاس کاروترز اختراع شد. این ماده به دلیل ویژگی‌های خاص خود، مانند مقاومت در برابر کشش و آب، به طور گسترده‌ای در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. نایلون معمولاً در تولید پارچه، طناب، و بسته‌بندی‌ها به کار می‌رود. نایلون در دو نوع اصلی تولید می‌شود: نایلون 6 و نایلون 6,6. هر کدام از این نوع‌ها ویژگی‌های خاص خود را دارند و در کاربردهای متفاوتی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، نایلون 6 معمولاً در تولید لباس و لوازم خانگی به کار می‌رود، در حالی که نایلون 6,6 بیشتر در صنایع خودروسازی و الکترونیک استفاده می‌شود.