قانون‌نامه سیرس، که به عنوان قانون‌نامه سیرس نیز شناخته می‌شود، یکی از قدیمی‌ترین متون حقوقی در تاریخ بشر است. این قانون‌نامه در حدود ۵۵۰ پیش از میلاد توسط سیرس بزرگ، پادشاه هخامنشیان، تدوین شد و به عنوان یک سند مهم در زمینه حقوق بشر و عدالت اجتماعی شناخته می‌شود. این متن شامل مجموعه‌ای از قوانین و اصول است که به حقوق و آزادی‌های افراد اشاره دارد. قانون‌نامه سیرس به ویژه بر حقوق شهروندان و نحوه رفتار با اقلیت‌ها تأکید دارد و به عنوان یکی از نخستین تلاش‌ها برای ایجاد یک نظام حقوقی عادلانه در نظر گرفته می‌شود.