Homonym: قافیه (Rhyme)
قافیه به تکرار صداها و هجاها در انتهای شعر یا نثر اشاره دارد. این عنصر ادبی به ایجاد هماهنگی و زیبایی در متن کمک می‌کند و معمولاً در شعرهای کلاسیک و مدرن به کار می‌رود. قافیه می‌تواند به شکل‌های مختلفی مانند قافیه‌های کامل یا ناقص وجود داشته باشد.
در ادبیات فارسی، قافیه نقش مهمی در ساختار شعر دارد و به شاعران این امکان را می‌دهد که احساسات و معانی خود را به شیوه‌ای موزون و دلنشین بیان کنند. شاعران معروفی مانند حافظ و سعدی از قافیه به طور مؤثر در آثار خود استفاده کرده‌اند.