فیلم‌های صامت، به فیلم‌هایی اطلاق می‌شود که بدون صدای گفتاری ساخته شده‌اند. این نوع فیلم‌ها معمولاً از موسیقی و افکت‌های صوتی برای انتقال احساسات و داستان استفاده می‌کنند. چارلی چاپلین و باستر کیتون از معروف‌ترین بازیگران این ژانر هستند. این فیلم‌ها در اوایل قرن بیستم، به ویژه در دهه‌های ۱۹۰۰ و ۱۹۲۰، محبوبیت زیادی داشتند. با پیشرفت تکنولوژی و ظهور فیلم‌های ناطق در اواخر دهه ۱۹۲۰، فیلم‌های صامت به تدریج کمتر شدند، اما هنوز هم به عنوان آثار هنری ارزشمند شناخته می‌شوند.