فلسفه‌ی یونان باستان به بررسی مسائل بنیادی زندگی، وجود و دانش می‌پرداخت. این فلسفه در قرن ششم پیش از میلاد آغاز شد و با فیلسوفانی مانند تالس و هرقلیطس شکل گرفت. آن‌ها به دنبال درک طبیعت و اصول حاکم بر جهان بودند. در قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد، سقراط، افلاطون و ارسطو به اوج فلسفه‌ی یونان باستان رسیدند. سقراط به پرسشگری و دیالوگ تأکید داشت، در حالی که افلاطون نظریه‌ی ایده‌ها را مطرح کرد و ارسطو به مطالعه‌ی منطق و علم پرداخت. این اندیشه‌ها تأثیر عمیقی بر فلسفه و علوم بعدی گذاشتند.