فضای باز به محیط‌هایی اطلاق می‌شود که در آن‌ها محدودیت‌های فیزیکی و اجتماعی کمتر است و افراد می‌توانند به راحتی در آن‌ها حرکت کنند و تعامل داشته باشند. این فضاها معمولاً شامل پارک‌ها، میدان‌ها و مناطق عمومی هستند که برای فعالیت‌های اجتماعی و تفریحی طراحی شده‌اند. فضای باز به بهبود کیفیت زندگی کمک می‌کند و فرصتی برای برقراری ارتباطات اجتماعی فراهم می‌آورد. این فضاها می‌توانند به کاهش استرس و افزایش سلامت روانی افراد کمک کنند و به عنوان مکان‌هایی برای ورزش و تفریح نیز عمل کنند.