فرقه چشتیه یک مکتب صوفیانه در اسلام است که در قرن ششم هجری توسط خواجه معین‌الدین چشتی تأسیس شد. این فرقه به ترویج محبت، خدمت به انسان‌ها و ارتباط نزدیک با خدا تأکید دارد. چشتیه به ویژه در هند و پاکستان تأثیر زیادی داشته و بسیاری از شعرای صوفی مانند امیر خسرو و غالب تحت تأثیر آموزه‌های آن قرار گرفته‌اند. این فرقه به برگزاری مراسم‌های معنوی و جشن‌های مذهبی معروف است که در آن‌ها به ذکر و دعا پرداخته می‌شود.