فایده‌گرایی یک نظریه اخلاقی است که بر اساس آن، عمل درست آن است که بیشترین خوشبختی یا فایده را برای بیشترین تعداد افراد به ارمغان آورد. این نظریه به ارزیابی نتایج اعمال تأکید دارد و هدف آن افزایش خوشبختی و کاهش رنج است. این رویکرد به طور عمده با جرمی بنتام و جان استوارت میل مرتبط است. فایده‌گرایی در زمینه‌های مختلفی مانند سیاست، اقتصاد و اخلاق کاربرد دارد و به عنوان یک ابزار برای تصمیم‌گیری در موقعیت‌های پیچیده مورد استفاده قرار می‌گیرد.