سیستم فئودالی یک نوع ساختار اجتماعی و اقتصادی است که در آن زمین و منابع به عنوان منبع اصلی ثروت شناخته می‌شوند. در این سیستم، لردها یا بارون‌ها زمین‌های وسیعی را در اختیار دارند و کشاورزان یا رعیت‌ها به عنوان کارگران زمین، در ازای حفاظت و امنیت، بخشی از تولیدات خود را به لردها می‌پردازند. این سیستم معمولاً در دوران قرون وسطی در اروپا رایج بود و به ایجاد روابط پیچیده‌ای بین طبقات اجتماعی منجر شد. لردها قدرت سیاسی و اقتصادی زیادی داشتند، در حالی که رعیت‌ها به شدت به آن‌ها وابسته بودند و آزادی‌های محدودی داشتند. این ساختار به تدریج با تغییرات اجتماعی و اقتصادی از بین رفت.