سکولاستیک یک روش فلسفی و آموزشی است که در قرون وسطی در اروپا توسعه یافت. این روش به بررسی و تحلیل متون مذهبی و فلسفی، به ویژه آثار آگوستین و توماس آکویناس، می‌پرداخت. هدف اصلی سکولاستیک، هماهنگ‌سازی عقل و ایمان بود. این رویکرد به طور عمده در دانشگاه‌های قرون وسطی، مانند دانشگاه پاریس، مورد استفاده قرار می‌گرفت. سکولاستیک به دانشجویان کمک می‌کرد تا با استفاده از منطق و استدلال، به درک عمیق‌تری از مسائل مذهبی و فلسفی دست یابند.