زبان آرامی یک زبان سامی است که در دوران باستان در مناطق خاورمیانه، به ویژه در شام و بابل صحبت می‌شد. این زبان به عنوان زبان روزمره و محاوره‌ای در بین یهودیان و دیگر اقوام منطقه استفاده می‌شد و در متون مذهبی و ادبی نیز به کار می‌رفت. زبان آرامی به چندین گویش تقسیم می‌شود و در طول تاریخ تحت تأثیر زبان‌های دیگر قرار گرفته است. این زبان به ویژه در متون کتاب مقدس و آثار ادبی مسیحی و یهودی اهمیت دارد و هنوز هم در برخی جوامع مذهبی به عنوان زبان liturgical استفاده می‌شود.