زبان‌های طبیعی، زبان‌هایی هستند که به طور طبیعی و بدون برنامه‌ریزی قبلی توسط انسان‌ها برای ارتباطات روزمره ایجاد شده‌اند. این زبان‌ها شامل زبان‌های گفتاری و زبان‌های نوشتاری می‌شوند و به صورت فرهنگی و اجتماعی در جوامع مختلف توسعه یافته‌اند. زبان‌های طبیعی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: زبان‌های زنده که هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرند و زبان‌های مرده که دیگر به‌طور فعال صحبت نمی‌شوند. این زبان‌ها به انسان‌ها کمک می‌کنند تا افکار، احساسات و اطلاعات را به یکدیگر منتقل کنند و نقش مهمی در شکل‌گیری هویت فرهنگی دارند.