زبان‌های اشاره، سیستم‌های ارتباطی هستند که به جای کلمات گفتاری، از حرکات دست و بدن استفاده می‌کنند. این زبان‌ها به ویژه برای افراد ناشنوا و کم‌شنوا طراحی شده‌اند و به آن‌ها کمک می‌کند تا احساسات، افکار و نیازهای خود را بیان کنند. زبان‌های اشاره در فرهنگ‌های مختلف متفاوت هستند و هر کدام قواعد خاص خود را دارند. به عنوان مثال، زبان اشاره آمریکایی (ASL) و زبان اشاره بریتانیایی (BSL) دو نمونه معروف هستند که به طور مستقل از یکدیگر توسعه یافته‌اند. این زبان‌ها به غنای ارتباطات انسانی و تنوع فرهنگی کمک می‌کنند.