دشت‌های باز به مناطقی اطلاق می‌شود که زمین‌های وسیع و همواری دارند و معمولاً پوشش گیاهی کمی دارند. این دشت‌ها می‌توانند در مناطق مختلف جغرافیایی وجود داشته باشند و به عنوان زیستگاه‌های طبیعی برای بسیاری از جانوران و گیاهان عمل می‌کنند. این دشت‌ها معمولاً در مناطق خشک و نیمه‌خشک یافت می‌شوند و می‌توانند تحت تأثیر عوامل اقلیمی مانند بارش و دما قرار گیرند. دشت‌های باز همچنین می‌توانند به عنوان زمین‌های کشاورزی مورد استفاده قرار گیرند و به تأمین غذا برای جمعیت‌های انسانی کمک کنند.