خانه‌های سنتی به ساختمان‌هایی اطلاق می‌شود که در گذشته در ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه ساخته می‌شدند. این خانه‌ها معمولاً با استفاده از مصالح محلی مانند خشت و چوب ساخته می‌شدند و دارای حیاط مرکزی بودند که به عنوان فضایی برای زندگی و فعالیت‌های اجتماعی استفاده می‌شد. این خانه‌ها به دلیل طراحی خاص خود، از جمله سقف‌های گنبدی و پنجره‌های مشبک، به خوبی با شرایط آب و هوایی منطقه سازگار بودند. خانه‌های سنتی همچنین نشان‌دهنده فرهنگ و هنر معماران محلی هستند و در بسیاری از شهرها به عنوان جاذبه‌های گردشگری شناخته می‌شوند.