جنگ‌های ناپلئونی مجموعه‌ای از درگیری‌ها بودند که بین سال‌های 1803 تا 1815 در اروپا رخ دادند. این جنگ‌ها به رهبری ناپلئون بناپارت، امپراتور فرانسه، علیه ائتلاف‌های مختلفی از کشورهای اروپایی انجام شد. هدف اصلی ناپلئون گسترش نفوذ فرانسه و ایجاد یک امپراتوری بزرگ بود. این جنگ‌ها شامل نبردهای مهمی مانند نبرد آسترلیتز و نبرد واترلو بودند. در نهایت، شکست ناپلئون در نبرد واترلو منجر به سقوط او و پایان دوره‌ای از جنگ‌ها شد. این جنگ‌ها تأثیرات عمیقی بر نقشه سیاسی اروپا و شکل‌گیری کشورهای جدید داشتند.