جان بی واٹسن (John B. Watson) یک روانشناس آمریکایی بود که به عنوان بنیان‌گذار مکتب رفتارگرایی شناخته می‌شود. او در اوایل قرن بیستم به این ایده پرداخت که رفتار انسان‌ها و حیوانات باید به‌طور علمی مطالعه شود و بر تأثیر محیط بر رفتار تأکید کرد. واتسن با آزمایش‌های معروف خود، مانند آزمایش آلبرت کوچک، نشان داد که احساسات و رفتارها می‌توانند از طریق شرطی‌سازی یاد گرفته شوند. او معتقد بود که روانشناسی باید به جای تمرکز بر ذهن و احساسات، بر رفتار قابل مشاهده تمرکز کند.