تیزابیت به معنای وجود اسیدها در یک ماده یا محلول است. این ویژگی می‌تواند به دلیل وجود یون‌های هیدروژن (H+) در محلول باشد. تیزابیت معمولاً در مواد شیمیایی مانند اسید کلریدریک و اسید سولفوریک مشاهده می‌شود و می‌تواند بر روی مواد دیگر تأثیر بگذارد. تیزابیت در مقیاس pH اندازه‌گیری می‌شود، که مقیاس آن از 0 تا 14 است. مقادیر کمتر از 7 نشان‌دهنده تیزابیت و مقادیر بالاتر از 7 نشان‌دهنده قلیایی بودن هستند. تیزابیت در بسیاری از فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیکی نقش مهمی دارد، از جمله در متابولیسم و تولید انرژی.