بافت استخوانی اسفنجی، که به آن بافت استخوانی نرم نیز گفته می‌شود، نوعی بافت استخوانی است که در داخل استخوان‌های بلند و کوتاه وجود دارد. این بافت به شکل شبکه‌ای از تخلخل‌ها و حفره‌ها است که به استخوان‌ها سبک‌تر و در عین حال مقاوم‌تر می‌کند. این بافت به تولید و ذخیره‌ی سلول‌های خونی کمک می‌کند و در فرآیند تولید خون نقش مهمی دارد. بافت استخوانی اسفنجی به ویژه در نواحی مانند استخوان لگن و استخوان‌های دنده بیشتر دیده می‌شود و به حفظ ساختار و عملکرد استخوان‌ها کمک می‌کند.